Orijentiring je sport gde takmičar(ka) treba uz pomoć karte i kompasa da za najkraće moguće vreme pronađe na terenu određeni broj kontrolnih tačaka (kontrola) i to onim redosledom kako je nacrtano na karti (mapi).
Dakle, za razliku od atletskog krosa gde se trčanje u prirodi izvodi na obeleženoj stazi određene dužine, u orijentiringu se takmičari kreću po nepoznatom, odnosno neobeleženom terenu, a da bi to mogli, koriste se pomoćnim rekvizitima: specijalnom kartom (mapom) tog terena i kompasom. Iz toga proističe i osnovni zadatak u orijentiringu.
Takmičari se, dakle, uz pomoć karte i kompasa, kreću nepoznatim terenom, a njihova zadata staza i kontrolne tačke koje na terenu treba da pronađu, ucrtane su na karti. U svakom trenutku takmičar(ka) moraju znati gde se nalaze i, naravno, na osnovu svog znanja i iskustva u čitanju karte donose odluku o tome kojim pravcem će se kretati kako bi najbrže obišli celu stazu i pronašli sve kontrolne tačke zadate od organizatora pre starta.
Znate kako kaže narodna poslovica: “Preko preče – naokolo bliže“. E upravo tako je često i u orijentiringu. Nekada je brže ako se brdo obiđe, nego da se ide preko njega. Takve i mnogo komplikovanije odluke svakog trenutka donose takmičari u orijentiringu. U tome je čar ovog sporta.
Takođe, može se reći da je orijentiring pravi sport za sve. Može se upražnjavati rekreativno i takmičarski. Takmičarske kategorije su od 10 godina pa sve do 75 i više. To je i porodičan sport jer se njime mogu istovremeno baviti sve generacije.
I još nešto, jako važno! Orijentiring nije skup sport. Od opreme Vam je potreban kompas i oprema za trčanje u prirodi.
Takmičenja u orijentiringu mogu biti: pojedinačna i štafetna (ekipna). Mogu se sprovoditi danju (dnevna) i noću (noćna). Sledeća osnovna podela je na: orijentiring kretanjem nogama, orijentiring kretanjem na skijama (ski-orijentiring), orijentiring kretanjem na biciklu (MTB orijentiring) i orijentiring za hendikepirane osobe (TRAIL-O). U okviru ovih tipova postoje i podele na osnovu dužine staza pa se tako orijentiring takmičenja mogu podeliti na trke na dugoj, srednjoj i sprint distanci.
Postoje i neke druge podele, no ovo su neke od važnijih.
U Srbiji se danas, još uvek, sprovode samo orijentiring takmičenja kretanjem nogama dok ski-orijentiring, MTB orijentiring i orijentiring za hendikepirane su na samom začetku.
Pošto smo već rekli da je za orijentiring sport neophodan rekvizit karta (mapa) terena, ovde ćemo se malo više pozabaviti time.
Za orijentiring se izrađuju posebne karte po međunarodnim standardima (ISOM i ISSprOM) koje propisuje IOF (Međunarodna orijentiring federacija). Postoje posebno obučeni stručnjaci koji vrše izradu ovakvih karata. U Srbiji ih danas ima preko stotinu orijentiring karata. U Beogradu i okolini ima preko 60 karata (Kalemegdan, Ada Ciganlija, Košutnjak, Topčiderski park, Hajd Park, Tašmajdan, Lipovička šuma, Avala, Jajinci, Babe-Zlatara, Blokovi na Novom Beogradu, Kosmaj, naselja: Medaković 1, 2, 3, Stepa Stepanović, Skojevsko naselje, Cerak Vinogradi, Čukarička padina, Mirijevo, itd.). Osim toga, ovakve karte izrađene su i na terenima na Fruškoj gori, Zlatiboru, Tari, Kopaoniku, Divčibarama, u okolini Smed. Palanke, Smedereva, Paraćina, Kruševca, Despotovca, Niša, Subotice, Velikog Gradišta, Kovina…